تاثیر ویژگی شخصیتی کارآفرینان بر بهره وری نیروی انسانی در بیمارستان شهید صدوقی یزد

مقدمه: ویژگی های شخصیتی کارآفرینی به عنوان یکی از عواملی است که کارایی افراد را تحت تاثیر قرار می دهد و یکی از عواملی است که بهره وری فرد را در سازمان به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی کارآفرینانی بر بهره وری نیروی انسانی است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی است. نمونه این پژوهش، 291 نفر از کارکنان و پرسنل شاغل در بیمارستان شهید صدوقی یزد که به صورت تصادفیِ طبقه بندی شده (سهمیه ای) انتخاب شده اند. اطلاعات لازم برای آزمودن فرضیه ها از طریق دو پرسشنامه که شامل پرسشنامه ویژگی های شخصیتی که مجموعا دارای 26 سؤال بوده و پنج ویژگی شخصیتی کارآفرینی را اندازه می گیرد و پرسشنامه بهره وری نیروی انسانی شامل 17 گویه است. ضرایب پایایی این آزمون ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد، که مقدار ضریب پایایی ویژگی های شخصیتی 86/0 و بهره وری نیروی انسانی 93/0 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل و بررسی داده های گردآوری شده، از آزمون همبستگی اسپیرمن و آزمون فریدمن استفاده شد. یافته ها: ضریب همبستگی بین توفیق طلبی و بهره وری نیروی انسانی 445/0، بین مخاطره پذیری و بهره وری نیروی انسانی 465/0، بین مرکز کنترل درونی و بهره وری نیروی انسانی 763/0، بین خلاقیت و بهره وری نیروی انسانی 645/0، تحمل ابهام و بهره وری نیروی انسانی 853/0 بدست آمد، که نشان دهنده ی آن است که رابطه ی مثبت و معناداری بین ویژگی های شخصیتی کارآفرینانی و بهره وری نیروی انسانی وجود دارد. نتیجه گیری: ویژگی های شخصیتی کارآفرینی (مخاطره پذیری، مرکز کنترل درونی، توفیق طلبی، خلاقیت و تحمل ابهام) بر بهره وری نیروی انسانی، تاثیر مستقیم و معنی دار دارند، هم چنین نتایج حاکی از آن است که بین متغیر تحمل ابهام و بهره وری نیروی انسانی رابطه قوی تری وجود دارد. لذا سازمان می تواند با اتخاذ راهکارها و برنامه ریزی مناسب، بستری مناسب را جهت نوآوری و کارآفرینی در بیمارستان ایجاد کند.